هیچ داری از دل مهدی خبر؟ گریه های هر شبش را تا سحر؟
او که ارباب تمام عالم است من بمیرم سربه زانوی غم است
شیعیان مهدی غریب وبی کس است جان مولا مصیعت دیگر بس است
شیعیان بس نیست غفلت هایمان ؟ غربت و تنهایی مولایمان ؟
ما که عبد و عبید دنیا گشته ایم غافل از مهدی زهرا گشته ایم ...